JaNee is nu een paar dagen terug en er moest natuurlijk flink bijgekletst worden, niet alleen met mij maar ook met Mees, Mo en Jip. Vanmiddag zaten ze samen in de oranje stoel en ving ik een stukje van hun gesprek op:
“maar JaNee was het wel leuk met Tim want die vond jou toch raar? Die zei toch dat jij rare oren had en een rare neus en een rare naam en rare handen?”
Ja, Tim vond mij hartstikke raar in het begin, die was mij steeds aan het uitlachen ja, die was steeds aan het roepen hoe raar ik was en daarna ging hij altijd heel hard lachen en wilde hij in mijn neus prikken enzo en daar vond ik niks aan. Nee, daar had ik helemaal geen zin in, dat wou ik niet dus toen heb ik gezegd dat ik best graag vriendjes met hem wilde zijn, ja dat wou ik ook, maar dat ik uitlachen en prikken enzo niet fijn vind, dat ik dat niet wil en dat ik liever naar huis wilde nou. En toen schrok ie, ja, want dat wou ie helemaal niet, hij wou ook graag vriendjes met mij zijn maar hij was nog nooit eerder vriendjes geweest met een pop en wist niet zo goed hoe dat moest. Ohwwwwwwww, dat snap ik wel zei ik toen en toen waren we vriendjes en toen heb hij me niet meer uitgelachen en ook niet meer geprikt want toen wist hij dat ik dat niet fijn vond, dat had ik gezegd hè, dus dat wist ie nu…..
“ok, dus hij deed maar even rot en daarna was het leuk met hem, gelukkig, ik snapte het al niet zo goed want ik zag alleen maar dat Tim rot tegen je deed en toen was je ineens met hem op vakantie mee, snapte ik niks van. En toen zijn jullie ook naar bouwdorp gegaan? Kende je daar dan ook andere kinderen?”
Nee, ik kende alleen maar Tim en zijn zusje, die was er ook maar de andere kinderen waren allemaal nieuw, die had ik nog nooit gezien
“maar dat is toch hartstikke eng als je helemaal niemand kent, durf jij dan wel te gaan?”
Ja, ik durfde dat wel want ik kende Tim en zijn zusje al en ik vond het ook leuk dat er nog een heleboel andere kinderen waren, dat vond ik niet eng, ik ben daar gewoon naartoe gegaan en toen zaten we eerst in een kring en toen moest iedereen zijn naam zeggen en dat deed ik dus ook en sommige durfden dat niet maar dat was niet erg en anderen durfden dat wel en toen wisten we de namen van iedereen. En toen gingen we een spelletje doen en toen moesten we heel veel lachen en toen kende ik een heleboel kinderen al een beetje en daarna gingen we bouwen in groepjes en toen moesten we vaak samen een plank vasthouden of op zoek naar de goeie spijkers of bedenken hoe we een deur zouden maken dus toen praatten we ook met mekaar, ja, het ging eigenlijk heel vanzelf, net als bij jou en mij eigenlijk, ja, wij hebben mekaar toch ook altijd een heleboel te vertellen, dat ging toch ook gelijk vanzelf?
“Ja, maar dat is niet bij iedereen zo hè, bij jou was dat heel makkelijk en bij Mo en Mees ook maar ik ben nou naar een andere school gegaan en heb nou een andere klas en daar zijn allemaal nieuwe kinderen en nou gaat het helemaal niet vanzelf, nee, nou weet ik helemaal niet zo goed wat ik dan zeggen moet want zij kennen mekaar allemaal al en ik ben de enige nieuwe, da’s best eng, dat zei jij ook in jouw filmpje maar je zei niet wat je dan kan doen als je het eng vind, je zei alleen dat het vast leuk zou worden, maar niet wat je kan doen als je het eng vind zoveel nieuwe kinderen, hoe doe jij dat dan?”
Ohw ja, dat heb ik helemaal niet gezegd hè, ik heb alleen maar gezegd dat het vast heel leuk wordt, nou dan moet ik nog een filmpje maken, ja, een filmpje om jou en iedereen een beetje te helpen als je ergens nieuw komt, ja, wat je dan allemaal zeggen kunt enzo, is best een goed plan toch?
Even tot zover het gesprek tussen Jip en JaNee want eigenlijk vind ik het een héél goed plan om daar eens een filmpje over te maken, dat gaan we doen dus
